Natus anno 1214, rex Galliæ factus est duodecimum annum ætatis suæ agens. Matrimonio iunctus undecim habuit filios, quos optime ipse educavit. Spiritu pænitentiæ et orationis, amore in pauperes excelluit; in regno administrando non tantum ad pacem populorum et bonum temporale subditorum, sed et ad spiritalem utilitatem intendebat. Expeditiones ad liberandum Christi sepulcrum suscepit et anno 1270 prope Carthaginem mortuus est.

In Aragonia natus est anno 1557. Optime eruditus et sacerdotio initiatus, ministerium exercuit in patria. Deinde Romæ ad erudiendos pueros pauperes incubuit et societatem instituit, quæ huic muneri se devoveret. Multa sustinuit et calumnias invidorum etiam passus est. Mortuus est Romæ anno 1648.